De A van Asta
€ 24,50
- Synopsis
Asta wordt uitgenodigd voor een herdenkingsdienst voor August, die tien jaar geleden overleed. Ze woonden in hetzelfde studentenhuis en hij had een relatie met Asta’s beste vriendin Mai. De uitnodiging verstoort alles: de roman waaraan ze werkt, en haar vriendschap met Mai en haar tweejarige zoontje. Verlangens, verliefdheid en de feestjes uit het verleden komen weer tot leven. Wat gebeurde er werkelijk in de nacht van Augusts dood en in de uitbundige dagen die daaraan voorafgingen? Langzaam ontvouwt zich het verhaal dat ze nooit aan Mai heeft durven vertellen.
De A van Asta is een wervelende roman over de intensiteit van onze studentenjaren, over wie we werkelijk zijn en wie we dachten dat we zouden worden, en over hoe onze ambities, angsten en herinneringen uit die tijd nooit hun greep loslaten op hoe we onze toekomst tegemoet treden.
- Recensies
‘Het is geen sinecure om een heel boek te schrijven dat er op de pagina gefragmenteerd uitziet, maar in het hoofd naadloos aansluit.’ Sara Baume
‘Tine Høeg heeft de mooiste kunstenaars- en liefdesroman geschreven over de kloof tussen de levensfasen, waar alle verbitterde romantici zich halsoverkop in kunnen storten… Het is betoverende lectuur.’ Weekendavisen
‘Het spel van Tine Høeg met woorden is sensueel en krachtig… Het levert een schrijfstijl op die zowel teder als poëtisch is, en waar je verslaafd aan raakt.’ Börsen *****
‘Tine Høeg is een verdomd bijzondere schrijfster, en het is verdomd bijzonder om zo teder en warm en vloeiend en wanhopig en grappig te kunnen schrijven.’ Berlingske ******
‘Geef je je over aan de bevreemdende bladspiegel, dan volgt een mooie beloning: de Deense schrijfster vertelt met weinig maar goedgekozen woorden een indringend verhaal over vriendschap en liefde.’ Trouw
- Fragment
Ik krijg een uitnodiging voor een herdenkingsbijeenkomst op 29 juni in café Blomsten
van morgen of vanmorgen?
sorry, ik weet dat je aan het schrijven bent
zal niet meer storen
kom je morgen hier?
Bertram mist je
had je nou vanavond een date?
Wat een sukkel, die vriend van je, dat hij te laat komt
twee oude mannen zijn aan het biljarten,
een is voor me gaan staaneh zeg ik
hij is mijn vriend niet
ik zit op een hoge bank bij de muur,
ik heb twee biertjes gekocht en heb het mijne al bijna opdan is hij een sukkel en een idioot. Proost
proost zeg ik
hij blijft staan
je ziet er hartstikke goed uit,
hij glimlacht
een plukje haar steekt raar omhoog midden op zijn hoofd
je laat zo’n lekkere meid toch niet wachten
ik glimlach terug
het ergert me dat ik niet bij de grond kan
Jørn, roept de anderjij bent aan de beurt!
ze proberen indruk op me te maken met hun spel,
meten afstanden, krijten fanatiek hun keuenWrecking Ball klinkt uit de speakers
en aan de tafel in de hoek zit een groepje jongeren,
scholieren misschien, ze dobbelen en
zingen mee. Boven de bar hangt kerstversieringhet is eind april,
ik ben net drieëndertig gewordende derde fase van de jeugd
las ik ergens
ik drink mijn flesje leeg en overweeg
het andere biertje ook op te drinkendan komt hij binnen
in een veel te warme jas, hij heeft droge handen
we hebben elkaar op Tinder ontmoet,
hij is documentairemakerliever schaduw dan zon, liever Burroughs
dan Heel Denemarken Bakt en ik heb meer boeken gelezen
dan de meesten had hij in zijn profieltekst staanafschuwelijk
maar toen was er een foto
waarop hij met één oog een beetje scheel keek
jongeman,
Jørn stapt meteen op hem af en wijst naar hem met zijn biertje
en ik amuseer me
want de documentairemaker
is drieënveertig en gescheiden met twee kinderenje hebt geen manieren man
de documentairemaker kijkt niet-begrijpend
zo’n lekker stuk laat je toch niet wachten
ik lach luid en raar
en voel me ineens onweerstaanbaarlekker en sexy
en ik spring van de bank af
en heb zin om alles harder te zetten,
de muziek, mijn gevoelens, hem te kussen,
een lange rij shotjes te kopen, iets laten stralenmaar uren later
na een stroef gesprek,ik vraag hem het hemd van zijn lijf
en als ik zelf iets vertel dwaalt zijn blik af
en richt hij die op een plek ergens achter me
zodat ik de neiging heb me om te draaien om te kijken
wat hij toch ziet,slaat hij zijn benen over elkaar en kijkt me aan
hoe zit het met jou en kinderen?
ik neem een slok van het bier dat hij gekocht heeft
het is witbier
ik hou niet van witbier,
het smaakt weeïg en naar gisthoe bedoel je?
nou of je daarmee bezig bent?
ik neem nog een slok
wil je graag kinderen?
ja
de scholieren gillen van het lachen, een van hen
heeft iets grappigs gezegd, de biljarters zijn naar huis gegaan,
de barkeeper knippert met het lichtof nee
laatste ronde!
ik schuif iets naar achteren op mijn stoel
misschien
oké zegt hij en pakt een handje pinda’s
want ik moet wel eerlijk tegen je zijnik hoef niet meer kinderen dan ik al heb,
hij gooit ze in één keer in zijn mond
dus dat past niet in het toekomstplaatje
zegt hij kauwend
dat ik heb
om een kind met je te krijgen
Ik ben schrijver
ik werk aan mijn tweede boek
een roman over de Poolse portretkunstenaar Lysander Milo
ik zit achter de computer met oordoppen in,
het appartement naast me wordt volledig gerenoveerdMilo werkte in een cementfabriek
in Bydgoszcz in de jaren zestig
op een dag verdween hij, drieëntwintig jaar oud
en in een grote kelderruimte vond men meer
dan honderd bustes van cement, in het diepste geheim gemaakt,
een dwarsdoorsnede van de werknemers van de fabriekeen paar jaar later dook Milo op in Warschau
hij werd een megasucces
waarna hij opnieuw verdween, voorgoedBydgoszcz
hoe spreek je dat eigenlijk uit?
ik masseer mijn slapen
de werklieden zijn al drie weken bezig,
’s ochtends vroeg stampen ze de trappen op
met hun veiligheidsschoenenSweet Dreams Are Made of This
en met een radio keihard aan, vandaag boren ze in iets
ik blader door de foto’s van de bustes
ze zijn akelig mooi
ik zag ze toevallig in het kw in Berlijn afgelopen winter en
was diep onder de indruk. De gezichten zijn grof en versimpeldmaar tegelijk ondoorgrondelijk
bezield
ik zou er eeuwig naar kunnen kijken
levende mensen van cement
ze kijken evenzogoed naar mij als ik naar hen
ik adem diep in,
het boorgeluid wordt harder
de koffie in mijn mok beweegt zachtjes
Ik ga bijna elke dag bij Mai langs
maar vertel nog es wat meer over je date zegt ze
we kijken vanaf de bank naar Peppa Pig, Bertram zit tussen ons in
ze woont alleen met hem
haar flatje ruikt naar wasverzachter
het is er een grote bende
waarom ging het mis, was hij lelijk?
niet echt
wat dan?
ik heb gewoon de pest aan daten zeg ik,
ik bevries vanbinnen, ik heb trouwens
bolognesesaus in je diepvries gelegdje bent een engel zegt Mai, hebben jullie gezoend?
nee
geneukt?
nee zeg
o wat saai, ze graait naar haar telefoon,
hoe laat is het, eet je mee?ik kan maar beter gaan zeg ik
dan kan ik schrijven zolang het stil is
over de betonkunstenaar?
het is cement zeg ik
wanneer ben je klaar?
geen idee. Dat duurt nog wel even
het is een irritante vraag, Mai
dan geven we een groot feest!
ze beweegt Bertrams armen alsof hij danst,
hij blijft naar het scherm kijkenen vanavond eten we pizza,
ze kust hem op zijn haar
omdat je mama lui is, zeg eens pizza?
ik praat te weinig met hem zegt ze,
je moet eigenlijk de hele tijd pratenconstant eigenlijk
dan krijgt hij een enorme woordenschat
en liedjes zingen voor zijn ritmegevoel
hij is nog niet eens twee zeg ik,
hij wil heus geen dingen op commando zeggenen we lezen hem super veel voor
jij zegt ze
Bertram legt een mollig handje op mijn been
Asta moet naar huis zegt Mai
Zeg eens Asta?
Asta?ik kom Hannibal uit mijn oude studentenflat tegen
aan het eind van de Holmbladsgadehilarisch zegt hij
eeuwen geleden zeg,
woon je hier ergens?zijn acne is weg, verder is hij nog dezelfde
en nog gefeliciteerd joh,
hij slaat me op mijn schouder. Met je boek!
ik kwam je in allerlei kranten tegen, ik wist niet
dat je schreef, deed je dat toen ook al?eh zeg ik en wijs
wat zit er in die tas?
o gewoon een luieremmer,
hij krabt onder zijn pet
ik word vader
nu in september, echt bizar
glasvezelbehang plakken
stalen balken en brandwerende isolatie
hij ratelt enthousiast door, zijn vriendin
is vroedvrouw dus het lag voor de hand, ze hebben net
een muur weggebroken, het is een wetenschapen hoe is het met jou op dat front?
stil zeg ik
maar dat is helemaal prima
ik ben er niet echt naar op zoek
snap ik zegt hij
je maakt vast andere spannende dingen mee,
trouwens, ga je ook naar Blomsten?ik kan helaas niet
balen. En Mai dan?
volgens mij heeft ze ook iets anders zeg ik
o
ja,
hij tilt zijn tas op en lacht
ik moet maar eens op huis aan met dit ding
Pierre 41, onderwijzer
zittend op een eenwielerKarl-Kristian 39, slager
met een arm om zijn moeder heenSøren 37, levensgenieter en consultant
ik zit al de hele avond te swipen,
ik zou aan mijn roman moeten werkenmaar ik blijf swipen
Sebastian 42, zzp’er
doet een zijwaartse plank aan de waterkantLasse 36, speelse sportmasseur
Marco 44, opticien. Niet anaal
no anal, keine Anal, pas d’anal
ingen anal, sem anal, brez analik gooi mijn telefoon van me af, walg
van de hele mensheid
ik pak mijn telefoon weer op en verwijder Tinder
ik heb zin om te huilen
of iemand uit te scheldenmaar ik weet niet wie
- Details
- Auteur Tine Høeg
- Vertaling Adriaan van der Hoeven en Edith Koenders
- Verschijningsdatum 12 september 2024
- ISBN 978 90 834 1195 8
