Een greep uit de vele lezersreacties op 'Lijn van wee van wens' van Caro Van Thuyne. Heb jij het boek al gelezen? We zijn benieuwd wat je ervan vindt, laat het vooral weten in de comments!
En als je het nog niet gelezen hebt kun je het natuurlijk bestellen via onze Koppershop: www.koppernik.nl/product/lijn-van-wee-en-wens-caro-van-thuyne/ of bij je lokale boekhandel.
Snakken naar genade. Over 'Op weg naar De Hartz' van Wessel te Gussinklo
Snakken naar genade. Over 'Op weg naar De Hartz' van Wessel te Gussinklo
www.elkedagboeken.be
Auteur: Siebe Bluijs - februari 2021 Wessel te Gussinklo, Op weg naar De Hartz. Koppernik, Amsterdam, 2020. Download deze tekst in pdf hier. In 1981 publiceerde De giBoekensite.gent schreef een mooie recensie over ‘Lijn van wee en wens’ van Caro Van Thuyne.
‘Rouw en de daaruit voortvloeiende pijn hebben in ‘Lijn van wee en wens‘ een volstrekt unieke stem gekregen. ‘Ze heeft zoveel stemmingen, zoveel stemmen – ze dreunt, ze dondert, ze brult en ze buldert, ze ploft en knalt, sist en ziedt, ze loeit en giert, ze galmt en ruist, ze fluistert, ze zucht, ze tinkelt, ze zingt.’ Exact in die volgorde. Om zo de langgezochte loutering te ondergaan.‘“Lijn van wee en wens – Caro Van Thuyne”
‘Elke talige mens denkt dat zonder taal nadenken niet mogelijk is. Talige mensen luisteren nog slechts naar woorden, hun lichamen voelen andere lichamen niet meer aan.’
Pijn en rouw lopen hand in hand in het romandebuut van Caro van Thuyne, die de literaire wereld al verraste met de weerbarstige verhalenbundel “Wij, het schuim”. Rouw om de dood van Tully, het jonggestorven zusje van vertelster Mariposa, Mari voor de intimi. Tully leed aan congenitale doofblindheid, wat wil zeggen dat ze van bij haar geboorte niet kon zien en zwaar slechthorend was. In die omstandigheden schiet taal tekort, voldoen woorden niet aan de noodzakelijke voorwaarden om met elkaar te communiceren, om een emotionele band op te bouwen, en moet er uitgeweken worden naar oplossingen waarmee je aan de taal voorbijgaat. Rouw en de daaruit voortvloeiende pijn hebben niet enkel behoefte aan taal. Veel mensen beweren in hun deelneming bij een verlies dat ‘hier geen woorden voor zijn’, dat de taal hen in de steek laat om troost te bieden. Maar er is altijd wel een gebaar te vinden dat enig soelaas biedt.
Daarmee staan de hoofdthema’s in deze roman op een rijtje: pijn, rouw en de onvolkomenheid van onze taal om de gevoelens die met die pijn en rouw gepaard gaan afdoende uit te drukken. Of zoals Mari het zelf formuleert: ‘Ik zal nooit de mooiste, juiste, woorden vinden om te vertellen over Tully. Ik stotter. Ik strompel. Ik struikel.’ Ze komt tot die conclusie als ze, acht jaar na het overlijden van haar jongere zusje, besluit een voettocht te maken langs de rivier de Rin, die kilometers verder uitmondt in de zee. De symboliek van die voettocht en het uitmonden ervan in een zee spreekt boekdelen, hier is iemand op zoek naar geestelijke en lichamelijke loutering. Naar een grondige spirituele reiniging die de ziel zo grondig mogelijk ontdoet van schuldgevoel en droefenis. Hier ligt een mooie link naar de betekenis van de naam Mariposa, dat is Spaans voor vlinder. In de Europese symboliek staat de dartele vlucht van de vlinder voor de behoefte om te bewegen en te veranderen, voor de transformatie naar een nieuwe fase in ons leven.
Mari kiest ervoor om die pelgrimsroute alleen af te leggen, ze vindt dat zij het is die boete moet doen en niet haar echtgenoot Felix. Onderweg krijgt ze echter het gezelschap van een kauw die ze het leven redt. Ze noemt de vogel Jakke en hij zal haar begeleiden op haar verdere tocht langs haar persoonlijke lijn van wee en wens. Dat de kauw, een zangvogel uit de familie van de kraai, symbool staat voor overleven, aanpassingsvermogen, trouw en geven en delen, is geen toeval. Dat blijkt uit het verdere verloop van deze pelgrimage, waarvoor Mari de boeken “Landings” (een persoonlijke reflectie over het heidelandschap van Anglezarke in het Engelse Lancashire) en “Limnology” (gedichten die zodanig zijn gestructureerd dat ze de kronkelige vooruitgang van beken, rivieren en andere binnenwateren weergeven) van Richard Skelton als geestelijke handleidingen gebruikt. De weloverwogen citaten uit deze boeken maken eenstemmig deel uit van Mari’s verhaal.
Hoewel Felix niet meegaat op de bedevaart, komt hij geregeld aan het woord als tegenwicht én commentator, een beschouwende partij die meeleeft met wat zijn geliefde overkomt, een beetje zoals het koor in de Griekse tragediën reageert op de gebeurtenissen en lucht geeft aan gevoelens van vrees, medelijden en hoop – of de goden om bijstand bidt. De passages vanuit Felix’ perspectief bieden de lezer een rustpunt, soms zelfs een moment van overpeinzing in de almaar heviger aanwakkerende geestelijke bosbrand waar Mari zich soms ploeterend, soms lichtvoetig doorheen werkt.
Dat mentale vagevuur woekert vooral voort in de taal. De roman begint op dat vlak conventioneel, maar gaandeweg vallen de conventies van de taal weg en neemt het verhaal de vormen aan van een stream of consciousness: flinke stukken tekst zonder hoofletters, met een minimum aan interpunctie, lange fragmenten die cursief gedrukt zijn, herhalingen. Het werkt hypnotiserend en beantwoordt aan het doel van de schrijfster, talige mensen zijn gefixeerd op woorden en staan niet meer stil – of veel te weinig – bij andere vormen van communicatie. Zodra die woorden zich losmaken van de algemeen aanvaarde regels, ontstaat er verwarring die leidt tot chaos en verlies van verbinding: ‘nee, taal die secuur neerlegt alsof ze alles definieert, ze bestaat niet. De enige taal is de taal die blijft openhangen als de monden en anussen van de gestorvenen en uit de monden krijst de verschrikkelijke absolute stilte van dat niets (…) er huist een stilte in de dood die zo absoluut is dat de levenden moeten zwijgen.’
Rouw en de daaruit voortvloeiende pijn hebben in “Lijn van wee en wens” een volstrekt unieke stem gekregen. ‘Ze heeft zoveel stemmingen, zoveel stemmen – ze dreunt, ze dondert, ze brult en ze buldert, ze ploft en knalt, sist en ziedt, ze loeit en giert, ze galmt en ruist, ze fluistert, ze zucht, ze tinkelt, ze zingt.’ Exact in die volgorde. Om zo de langgezochte loutering te ondergaan.
Martin Overheul
Redacteur Boekensite Gent
Alle info over dit boek is te vinden via www.boekensite.gent/node/5407
Dit jaar geen voorjaarsaanbieding en ook geen zomeraanbieding bij uitgeverij Koppernik, maar wel een coronaprospectus! Met actuele flexibele aanpasbare ondervoorbehouds en toch ook de nodige duidelijkheid!
Dank voor uw aandacht!
issuu.com/koppernik/docs/_coronacatalogus_koppernik_2021
Koppernik Coronacatalogus 2021
issuu.com
Issuu is a digital publishing platform that makes it simple to publish magazines, catalogs, newspapers, books, and more online. Easily share your publications and get them in front of Issuu’s millions of monthly readers. Title: Koppernik Coronacatalogus 2021, Author: Koppernik, Name: Koppernik Cor...uitkijkend naar 'Beer'!
Kunsttijdschrift Vlaanderen uitermate positief over de debuutroman 'Lijn van wel en wee' van Caro Van Thuyne: 'Met intertekstuele verwijzingen en allusies (o.m. F.T. Tomése en diens ‘Schaduwkind’, maar vooral dan Richard Skelton, ‘ook een weewandelaar’) en zelf teruggrijpend naar een aanpak die bijna experimenteel aandoet (vaak is iedere vorm van interpunctie weggelaten) tekent Van Thuyne een intrigerend taallandschap uit, even boeiend en uitnodigend als het zeeschilderij van Leon Spilliaert dat op het omslag staat.'
Dit boek is natuurlijk te bestellen via onze Koppershop: www.koppernik.nl/product/lijn-van-wee-en-wens-caro-van-thuyne/ of bij je lokale boekhandel.
www.kunsttijdschriftvlaanderen.be/recensies?id=1811#
www.kunsttijdschriftvlaanderen.be
Welkom bij Kunsttijdschrift Vlaanderen, een tijdschrift met traditie en oog voor vernieuwing. Kunsttijdschrift Vlaanderen besteedt aandacht aan beeldende kunsten en literatuur, muziek, film, theater en architectuur. In vijf themanummers per jaar worden aspecten van de kunst deskundig en toegankelijk...Over een maand verschijnt de nieuwe roman van Jan Lauwereyns: 'Gehuwde rotsen', een ontroerend poëtisch onderzoek naar zijn Antwerpse wortels.
'De gedachte aan de twee leeft in de rotsen, verbonden met een dik strooien koord.' Zo luiden de slotregels van een kleine Japanse parabel, over de archetypische Moeder en Vader. Moeder heeft een razende doodsdrift. Vader hunkert minstens zo hard naar meer geboortes. En wat heeft dat koord te betekenen?
Seg Jan, zoagt tegen oe weurmkes. (Te vertalen als: ‘Zeg Jan, zeur tegen je wormpjes.’) Op dit aangeven van zijn dode moeder gaat de genoemde zoon tien dagen lang wroeten in zijn geheugen, dat misschien ook wel een geweten is. Overigens spookt niet alleen de moeder nog. Ook de dode vader wil niet vergeten worden.
Alles bij elkaar blijkt de materie door en door menselijk, met gebrekkige liefde, aanlokkelijke zwartgalligheid en tot mislukken gedoemde huwelijken. Tsjak, zoê, en voorts, en verder, wordt er getokkeld. Terwijl er buiten een pandemie woedt, bidt het binnenste tevergeefs om troost.
In 'Gehuwde rotsen' laat Jan Lauwereyns het verhaal maar stromen zoals het zich aandient, in de vorm van een nieuwe (en tegelijk superklassieke) kruisbestuiving: Augustinus met Boccaccio. Bekentenissen, met veel aandacht voor vader en moeder, in tien dagen, tien hoofdstukken, geschreven in de moedertaal. Met flarden van een soort Antwerps dat zich liever met het oor dan met het oog laat lezen.
Jan Lauwereyns (1969) is schrijver, dichter en neurowetenschapper. Zijn dichtbundel 'Hemelsblauw' werd in 2012 bekroond met de VSB Poëzieprijs. In 2003 verscheen zijn roman 'Monkey business', die binnenkort opnieuw wordt uitgegeven. 'Iets in ons boog diep' stond op de longlist van de Libris Literatuurprijs 2016. Hij woont en werkt in Fukuoka, Japan.
Lees hier alvast het fragment: www.koppernik.nl/project/gehuwde-rotsen-jan-lauwereyns/
Gehuwde rotsen - Jan Lauwereyns - Uitgeverij Koppernik
www.koppernik.nl
De nieuwste roman van Jan Lauwereyns, 'Gehuwde rotsen' uitgegeven door Uitgeverij Koppernik, verschijnt maart 2021.benieuwd!
Het is ‘De week van het korte verhaal’ en eigenlijk zou nu dus de ‘Verzamelde verhalen’ van Ingeborg Bachmann, in een pracht van een vertaling van Paul Beers, verschijnen, maar het lijkt ons helaas toch verstandig om dat even uit te stellen. Wel is er natuurlijk nog genoeg anders moois te vinden qua korte verhalen bij Koppernik:
De ontraadselaar - Pessoa
Notities van Nemo - H.C.ten Berge
Ik ben de broer van XX - FLeur Jaeggy
Veenland - Daisy Johnson
Negen raven - Willem du Gardijn
Het grote vakantiepark - Willem du Gardijn
Een stand van de zon - Donal Ryan
Allemaal te verkrijgen via de koppershop: www.koppernik.nl/koppershop of natuurlijk bij je lokale boekhandel.
Uitstellen gebeurt overal. Helaas! Houd moed, Kopperniki...
Op Cuttingedge.be verscheen deze mooie recensie voor het debuut 'Lijn van wee en wens' van Caro Van Thuyne: 'We konden eerder al haar eigenzinnige bundel ‘Wij, het schuim’ lezen, maar vooralsnog is er weinig over haar bekend. En dat is op een vreemde manier een verademing. Schrijf dus vooral verder in de luwte, Caro, we verwachten ons aan een groots oeuvre.'
www.cuttingedge.be/boeken-strips/fictie/6926/van-thuynes-logboek-van-een-weewandelaar/
Je kunt dit boek direct bestellen via onze webshop: www.koppernik.nl/project/lijn-van-wee-en-wens-caro-van-thuyne/ of natuurlijk bij je lokale boekhandel.
Van Thuynes logboek van een weewandelaar – Cutting Edge
www.cuttingedge.be
Rouwen is lijden. Caro Van Thuyne schetst in haar romandebuut 'Lijn van wee en wens' een intrigerend personage op zoek naar verlossing.Vandaag verschenen: 'Oude afdekkerij' van Wolfgang Hilbig. Voor het juweel van een vertaling tekende Ard Posthuma.
In 'Oude afdekkerij' richt Wolfgang Hilbig zijn hypnotische proza op het punt waar identiteit, taal en de donkerste hoofdstukken van de geschiedenis samenkomen. Het begint met een jongen die geobsedeerd wordt door een lege en vervallen kolencentrale omdat hij vermoedt dat die iets te maken heeft met de mysterieuze verdwijningen die in de streek plaatsvinden. Maar wanneer hij als jongeman terugkeert naar de plek en zijn herinneringen – het gebouw is inmiddels veranderd in een abattoir dat dode dieren verwerkt – realiseert hij zich hoeveel hij gemist heeft van de zompige bloedige geschiedenis van zijn geboorteplek.
Koop hier (of lokaal):
www.koppernik.nl/product/oude-afdekkerij-wolfgang-hilbig/
Lees hier de eerste pagina's⬇⬇⬇⬇⬇
www.koppernik.nl/.../oude-afdekkerij-wolfgang.../
#literatuur #Hilbig #Koppernik #S#school
Donderdag 4 februari verschijnt 'Oude afdekkerij' van de naoorlogse Kafka, Wolgang Hilbig. Voor de juweel van een vertaling tekende Ard Posthuma.
In 'Oude afdekkerij' richt Wolfgang Hilbig zijn hypnotische proza op het punt waar identiteit, taal en de donkerste hoofdstukken van de geschiedenis samenkomen. Het begint met een jongen die geobsedeerd wordt door een lege en vervallen kolencentrale omdat hij vermoedt dat die iets te maken heeft met de mysterieuze verdwijningen die in de streek plaatsvinden. Maar wanneer hij als jongeman terugkeert naar de plek en zijn herinneringen – het gebouw is inmiddels veranderd in een abattoir dat dode dieren verwerkt – realiseert hij zich hoeveel hij gemist heeft van de zompige bloedige geschiedenis van zijn geboorteplek.
Lees hier de eerste pagina's⬇⬇⬇⬇⬇
www.koppernik.nl/project/oude-afdekkerij-wolfgang-hilbig/
#literatuur #Hilbig #Koppernik #schob
Goud uit de DDR.