Knapen en moordenaars – Hermann Ungar

Twee groteske verhalen van een groot schrijver

In 1920 trad Hermann Ungar in de openbaarheid met Knapen en moordenaars, een debuut waarin direct zijn bijzondere talent zichtbaar werd: het oproepen van menselijke afgronden, angsten en kwaadaardigheden.
Knapen en moordenaars bestaat uit twee vertellingen: ‘Een man en een dienstmaagd’ en ‘Verhaal van een moord’. De vertellende hoofdpersoon is in beide verhalen een even beklagenswaardig als verachtelijk wezen. Beide vertellers zijn opgegroeid zonder moeder en ervaren hun kinderjaren en jeugd als een tijd zonder liefde zowel van als voor mensen. Bovendien lijken ze genot te puren uit en hun bestaansgrond te vinden in juist de accumulatie van de combinatie van ongelukkig zijn, slechtheid en zelfhaat. Thomas Mann had het met betrekking tot de verhalen over de ‘cultus van het lijden’. 

Knapen en moordenaars werd bij verschijnen bijzonder goed ontvangen in de Duitstalige wereld en was zelfs een succes in Frankrijk. Het tweeluik plaatste Ungar op de kaart als een van de grote talenten van de Europese literatuur in het interbellum en is hier voor het eerst in het Nederlands vertaald en van een nawoord voorzien door Huub Beurskens. 

‘Een meesterwerk, met een enorme rijkdom aan psychologische relaties, symbolisme, schrijnende ervaring, komedie en ellende... buitengewone artistieke moed en inspiratie, een visioen dat voor eeuwig zijn stempel op me heeft achtergelaten.’ Thomas Mann