Salomé eist het hoofd op van Johannes de Doper, de duim van Abdelkader Benali bladert
zich een weg door het Boek der rusteloosheid, Pessoa schept zijn eigen Faust, Yves van
Kempen brengt de dichter in contact met José Saramago en Ana Carvalho maakte foto’s voor
het kleurkatern. Het is maar een greep uit deze vijfde papieren editie van Zuca-Magazine,
tijdschrift voor Portugeestalige literatuur, dat de lezer nog onvertaald werk van Fernando
Pessoa biedt en hem op het spoor zet van bestaande vertalingen.
Dichter, chroniqueur, verhalenschrijver, misdaadauteur, filosoof, journalist, reclameman,
polemist, oprichter van tijdschriften, uitgever en groot schrijver van brieven – Fernando
Pessoa (1888-1935) was het allemaal. En hij was het niet alleen zelf, maar hij liet uit zijn
hoofd ook andere schrijvers geboren worden, zijn zogenaamde heteroniemen. Pessoa was in
zijn bezeten rusteloosheid menig een.
Tegelijk met dit nummer verschijnt een keuze uit zijn detectiveverhalen onder de titel De
ontraadselaar. Hier als bonus het daarin niet opgenomen verhaal ‘Het smalle venster’. Er is
een Pessoa voor iedereen!
‘Wolfgang Hilbig is een kunstenaar van enorm formaat. Hij vond een wonderbaarlijke taal uit om een afschrikwekkende wereld mee te beschrijven.’ László Krasznahorkai
‘Roept het lumineuze proza van W.G. Sebald in herinnering.’ The New York Times
‘Uit de lelijkheid van de geschiedenis en het verontreinigde landschap van zijn geboortegrond heeft hij verhalen gecreëerd van een mistroostige schoonheid.’ The Wall Street Journal
Volgt
