De verboden tuin beschrijft het leven van een kind met een blik op de wereld zoals alleen kinderen die hebben. De roman beschrijft ook de wijze waarop je – zowel kind als volwassene – probeert je de wereld toe te eigenen. Het heimwee naar de ongeschondenheid, naar het samenvallen van de eigen werkelijkheid met dé werkelijkheid: een droom die in iedereen leeft, maar die bij het kind nog ongerept is. De verboden tuin probeert de wereld zin en betekenis te geven, en het falen erin.
Wessel te Gussinklo weet deze thematiek met feilloos observatievermogen en een poëtische trefzekere stijl tot leven te brengen. Hij slaagt erin een onbekend en verdrongen terrein in al zijn verwarrende andersheid te ontginnen en maakt zijn hoofdpersoon tot een onvergetelijk karakter.
Over De verboden tuin, deel 1 van de Ewout Meyster-cyclus:
‘Wie zijn romans De verboden tuin (1986) en De opdracht (1995) heeft gelezen, weet dat Te Gussinklo een autobiografisch auteur is, iemand die zijn stof vooral uit zichzelf haalt. (…) De ervaringen en emoties waarmee Ewout Meyster wordt opgezadeld, komen onmiskenbaar van de schrijver zelf, maar worden binnen de romans dusdanig gestileerd dat ze onwillekeurig hun particuliere karakter verliezen en exemplarische betekenis krijgen’ Arnold Heumakers
‘Er is geen sprake van dat de schrijver afstand neemt van zijn personage; naarmate het boek vordert lijkt hij er zelfs sterk mee te willen samenvallen. Dat geeft dit werk een authentieke lading die lang bij me bleef en nog steeds blijft rondspoken. Juist op momenten dat je verschrikkelijk moet lachen om al die zelfverheerlijkende en romantische blaaskakerij slaagt Te Gussinklo erin je de dwingend depressieve ondertonen van zijn goddelijke pose klinkklaar voor te toveren.’ Kees ’t Hart, in De Groene Amsterdammer
Over De opdracht, deel 2 van de Ewout Meyster-cyclus:
‘Een van de allerbeste boeken van de Nederlandse naoorlogse literatuur.’ Rob Schouten bij Nooit meer slapen
‘Magistrale roman.’ Ilja Leonard Pfeijffer
‘De opdracht is een tour de force, alleen al door de vertelwijze en de lengte, weerbarstig in menig opzicht, een roman zonder weerga.’ T. van Deel, Trouw
‘In de laatste decennia is geen roman geschreven die vergelijkbaar is met De opdracht, het grootse epos van Wessel te Gussinklo.’ Kester Freriks, NRC Handelsblad
‘Daarom is het een genade als er van tijd tot tijd iemand als Wessel te Gussinklo opduikt, een schrijver met een uitzonderlijk oeuvre dat je bij de kladden pakt te midden der vele modieuzen.’ Rob Schouten in Trouw
‘De schrijver van een klein maar bijzonder oeuvre, waarin de ongewone, meteen herkenbare eigen stijl opvalt, terwijl er tegelijkertijd iets algemeens, iets universeels in wordt uitgedrukt.’ NRC Handelsblad
Over De hoogstapelaar, deel 3 van de Ewout Meyster-cyclus:
Te Gussinklo schrijft onweerstaanbaar. Herkenbaar maar eigen, vrij van conventie, geestig en tijdloos. […] Zo trommelt hij het tragikomische portret op van een onvergetelijke jongen, zo onweerstaanbaar kwetsbaar.’
de Volkskrant *****
‘In een fraaie roman over een opstandige jongen laat de schrijver opnieuw zijn grote kracht zien.’ NRC Handelsblad *****
‘Ons literaire landschap kampt soms
met een gebrek aan durf, maar aan
Te Gussinklo ligt het alvast niet – zo’n vreemde eend in de bijt moeten we koesteren.’ HUMO *****
‘Met zijn zuigende, repetitieve stijl schildert Te Gussinklo de innerlijke gesteldheid van zijn hoofdpersoon op weergaloze wijze.’ Trouw
Volgt
Paperback, 256 blz.
Prijs € 24,50
ISBN 9789492313706
Reeds verschenen
